- powić
- powić {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk IIIc, powićwiję powićwije, powićwity {{/stl_8}}{{stl_7}}'w stylu książkowym: urodzić dziecko': {{/stl_7}}{{stl_10}}Powiła mu upragnionego potomka. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
powić
Look at other dictionaries:
powić — dk Xa, powićwiję, powićwijesz, powićwij, powićwiła, powićwity książk. «urodzić, wydać na świat» Powić syna, córkę … Słownik języka polskiego
Tim Crow — Professor Tim Crow is a British psychiatrist and researcher. Much of his research is related to the causes of schizophrenia. He is the Honorary Director of the Prince of Wales International Centre for Research into Schizophrenia and Depression.… … Wikipedia
powicie — n I 1. książk. rzecz. od powić. 2. książk. «to, w co spowijano niemowlę; powijaki, pieluszki» przen. «niemowlęctwo; kolebka» Urodzony w niewoli, okuty w powiciu, ja tylko jedną taką wiosnę miałem w życiu. (Mickiewicz) … Słownik języka polskiego
